ความภาคภูมิใจของผมคือการที่ได้เข้ามาอยู่ในรั้วชมพู-ขาวตั้งแต่ม.๑ถึงม.๖
ซึ่งเป็นเวลา๖ปีที่มีหลากหลายความรู้สึกทั้งรัก ทั้งกังวล ทั้งรู้สึกดี
รู้สึกเศร้าเสียใจปะปนกันไปในแต่ละวัน ทำให้ผมได้มีโอกาสทำอะไรหลายๆอย่างเช่นแสดงความสามารถในด้านกีฬา
ความรู้สึกทั้งหมดไม่อาจเกิดขึ้นได้ภายในวันเดียวแต่เกิดขึ้นตลอดระยะเวลาที่ได้อยู่ที่นี่
ได้มาเจอเพื่อนใหม่ คุณครูคนใหม่ สังคมใหม่ๆ ช่วงเวลาที่มันได้ผ่านไปทำให้ผมมีเพื่อนที่รัก
มีครู อาจารย์ที่เราเคารพนับถือ
โดยรวมแล้วโรงเรียนบางละมุงแห่งนี้เป็นสถานที่ที่รวบรวมความทรงจำภายในรั้วโรงเรียน
เป็นที่ๆให้ความรู้ ความรู้สึกมากมายไว้เป็นอย่างดี นี่คือความภาคภูมิใจต่อโรงเรียนบางละมุงครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น